Overleven met kanker

Enkele dagen geleden brak de lente weer aan. Het seizoen waarin alle vogels fluiten en een ei leggen, de koeien dansen van geluk, omdat ze de wei weer in mogen en de terrassen vol stromen. De lente staat symbool voor vruchtbaarheid, nieuw leven en de liefde. Niet voor niets zeggen we “Spring is in the […]

Ik had het niet gedacht en nooit verwacht. Niet in mijn stoutste dromen durven denken. Dat een leven vol beperkingen niet per se leeg hoeft te zijn. Dat je ook van het leven kan genieten wanneer je weet dat je korter zal leven dan je altijd hebt gedacht, wanneer je veel dingen die je vroeger […]

Rond deze tijd – zo kort voor de verkiezingen voor de Provinciale Staten – hoor en zie ik ze weer met regelmaat voorbijkomen. De mensen die overal tegen zijn, anderen de schuld van alles geven, voor wie Nederland een ‘bananenrepubliek’ is. De ontevredenen die soms zelfs ‘dreigen‘ met emigreren, maar dat – daadwerkelijk vertrekken – […]

Vanaf het moment dat ik te horen kreeg dat zich in mijn hoofd een hersentumor bevond – inmiddels ruim 1,5 jaar geleden – is me geadviseerd contact te zoeken met lotgenoten. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik dat tot nu toe slechts mondjesmaat heb gedaan. Dat komt voor een groot gedeelte, omdat ik […]

Hij is waarschijnlijk de eerste van de personen die ik liefheb, waarvan ik vrijwel zeker weet dat ik hem voor het laatst heb gezien: Joseph, mijn verre vriend uit Masaka. Dat heeft niet per se met mijn ziekte, met mijn lot, te maken. Nee, hij woont best een eind hier vandaan. Oeganda ligt immers niet […]

Mijn steun en toeverlaat en ik werden onlangs – in een tijdsbestek van amper twee weken – beiden een jaartje ouder. Om die reden trakteerden wij elkaar op – zoals ze dat tegenwoordig zo mooi zeggen – een ‘belevenis’. In onze situatie, eigenlijk de mijne, maar dat is inmiddels ook grotendeels de hare geworden, zijn […]

Ik ben nooit een workaholic geweest. Ik heb altijd gewerkt om te leven en nooit geleefd om te werken. Desondanks was het confronterend om deze week formeel bevestigd te krijgen, dat mijn vervroegde aanvraag voor een WIA uitkering is gehonoreerd. Oftewel: ik ben 100% afgekeurd, mijn werkzame leven is voorbij… Finish verplaatst Het staat er […]

Vandaag ben ik begonnen aan mijn 60e levensjaar. Het toeval wil dat mijn steun en toeverlaat een week of twee geleden ook een niet nader te noemen aantal kaarsjes op haar verjaardagstaart mocht uitblazen. Ter gelegenheid daarvan trakteerden we elkaar op een weekendje weg. Daarnaast genoten we vandaag ook van een uitgebreide lunch met onze […]

Het overkomt me nog zo’n twee, drie keer per week. Dat ik ‘s nachts of ‘s ochtends vroeg half slaperig wakker word met de gedachte dat dit alles een boze droom is die voorbij gaat. Dat ik in een vloeiende beweging opsta en vervolgens in een rechte lijn vlotjes die drie, vier meter afleg die […]

Ze is klein van stuk, maar groots in haar daden. Mijn steun en toeverlaat. We kennen elkaar op de keper beschouwd nog niet zolang, maar desondanks besloot ze vol overtuiging met me in zee te gaan, wetende dat mijn schip binnen afzienbare tijd schipbreuk zal lijden. Normaal noem ik in mijn blog geen namen van […]